O książce: rok / Prawdopodobnie im jesteś starszy, tym częściej oddajesz się wspomnieniom młodości, kiedy wszystko było łatwe, ciekawe , zabawa; kiedy życie dopiero się zaczynało i wydawało się wieczne, nieskończone i oczywiście szczęśliwe! Dlatego z wiekiem moja mama zaczęła coraz częściej przeglądać stare listy od rodziny i przyjaciół. Niektóre z przyjemnością przeczytała ponownie, inne po prostu przełożyła na inny stos, a jeszcze inne trzymała w dłoniach przez długi czas, wspominając albo tych ludzi, albo zdarzenia z nimi związane... Miała też gruby notatnik ogólny, albo raczej okładka z niego: jaskrawoczerwona, błyszcząca, z wytłoczoną skórą krokodyla, w której znajdował się gruby plik listów pisanych pismem mamy i taty. Niezwykle rzadko wyjmowała ten zeszyt i powiedziała, że ​​pamięta na pamięć wszystko, co tam było napisane. Były to listy moich rodziców do siebie, które pisali przez prawie półtora roku od chwili poznania aż do ślubu to ich osobista historia miłosna zapisana w listach. Z cyfr na listach i z odpowiedzi na pytania można wywnioskować, że pisali do siebie niemal codziennie i bardzo szczegółowo o minionym dniu, o swoich uczuciach io tym, co się wydarzyło. sytuację w kraju i ich stosunek do tego, co się dzieje. W tych listach było tyle miłości, patriotyzmu i dumy z kraju! To myśli zupełnie innego pokolenia, tego, które dźwigało na swoich barkach Wielką Wojnę Ojczyźnianą, odbudowywało miasta z ruin i dało nam możliwość urodzenia się i przeżycia większej części życia w wielkim kraju bez wojen i finansów zamieszanie!